همه ما هنگام ایجاد یک زخم روی پوستمان، در اولین اقدام به دنبال راهی برای بهبود آن میگردیم. ولی برای بهبود زخم یک سری فعالیتهای بیولوژیکی در بدن ما اتفاق میافتد که به بافت آسیب دیده اجازه میدهد خود را ترمیم کند.
حال محققان از نحوه برخورد پیامرسانی پروتئینها رمزگشایی کردهاند. پرتئینهایی که در فرآیند ترمیم یک بافت زخم شده و تبدیل آن به یک بافت سالم دخالت دارند. محققان دانشگاه "ویرجینیا کامن ولث"(Virginia Commonwealth) با انجام این تحقیق در نظر دارند اهداف جامعتری انجام دهند و به حل مشکلات بزرگتری در حوزه پزشکی بپردازند. اختلال انعقاد خون ناشی از تروما" به ناتوانی خون در لخته شدن برمیگردد و به این ترتیب بر اثر خونریزی، آسیب شدیدی به بیمار وارد کند.
محققان دریافتند که ترمیم زخم طی یک فرآیند پویا اتفاق میافتد که در آن مسیرهای مختلف مولکولی و انواع مختلف سلولها با هم هماهنگ میشوند تا به تسهیل به موقع و منظم بهبود زخم کمک کنند، یکی از عوامل مختلف در این فرآیند گروهی از مولکولها هستند که "ایکوزانوئید"(eicosanoid) نامیده میشوند که مشتقاتی از اسیدهای چرب هستند و التهاب و انتقال سلولها در اطراف محل زخم را کنترل میکنند. تیم تحقیقاتی این پروژه دریافتند که ایکوزانوئیدها پروتئینهای پیامرسان هم هستند. مولکولهای پیامرسان از اجزای مهم سلولی هستند که ارتباطات کوتاه و بلند سلولی انجام میدهند. این تیم همچنین دریافتند که ترمیم زخم طی مراحل مشخصی پیشرفت میکند که شامل التهاب و به دنبال آن تکثیر و ترمیم بافت میشود. در بررسی آزمایشگاهی این محققان روی موشها، دریافتند که پیامرسانی ایکوزانوئیدها برای ترمیم زخم از اهمیت زیادی برخوردار است.
منبع خبر: https://stke.sciencemag.org/content/12/610/eaav5918